SOLIDARIS

Het gebouw is een icoon binnen het stadsbeeld van Charleroi. Opgetrokken in 1971, deed het jarenlang dienst als hotel en later als hoofdkantoor van BNP tot 2016.
De constructie maakt gebruik van innovatieve technieken die het aantal structurele elementen beperken en zo imposante dubbel- en drievoudige ruimtelijke hoogtes mogelijk maken, met een maximale toetreding van daglicht.

1. Architecturale uitgangspunten – gevelrenovatie & structurele principes

De ontwerpstrategie, zowel architecturaal als interieurmatig, werd gestuurd door twee hoofdprincipes: enerzijds het herkennen en behouden van het DNA van het bestaande gebouw binnen het stedelijk weefsel van Charleroi, en anderzijds het creëren van een vernieuwde architecturale identiteit voor Solidaris. Deze benadering omvatte het verwijderen van verouderde, institutionele ornamentiek, terwijl de structurele en ruimtelijke kwaliteiten behouden bleven. Tegelijk werd ingezet op meer natuurlijke lichtinval en sterkere visuele en functionele verbindingen tussen de verdiepingen.

2. Interieurprincipes – optimalisatie van ruimte en licht

Het interieur werd grondig bestudeerd met als doel de ruimtes aanpasbaar te maken aan de noden van een hedendaagse kantooromgeving, met bijzondere aandacht voor comfort en ergonomie. Terwijl de meest karakteristieke elementen van het gebouw worden benadrukt, richtte het ontwerp zich op gerichte ingrepen, zowel door wegnemen als toevoegen, om zo de functionaliteit én de visuele impact te optimaliseren.

Het gelijkvloerse volume opent zich naar de stad en bundelt de gedeelde functies zoals onthaal, cafetaria, sportfaciliteiten en opleidingscentrum. Deze programma’s zijn opgevat als autonome entiteiten, ontworpen om in de tijd te kunnen evolueren, zowel qua gebruik als qua organisatie en beheer.

De kantoorverdiepingen ondersteunen de overgang van Solidaris naar een New Way of Working (NWOW), gebaseerd op een activity-based benadering die flexibiliteit en samenwerking centraal stelt.

Er werden verschillende ruimtelijke typologieën geïntroduceerd om deze nieuwe werkcultuur te faciliteren, verbonden via twee centrale elementen die telkens twee niveaus samenbrengen: een ruime houten trap die het gelijkvloers met de mezzanine en de eerste met de tweede verdieping verbindt, en een lichtovergoten patio die de derde en vierde verdieping met elkaar in dialoog brengt.

De creatie van semi-open duplexruimtes versterkt het unieke karakter van het bestaande gebouw en accentueert zijn authenticiteit. De transformatie resulteert in een transparante architectuur die in dialoog staat met haar stedelijke context, en die op natuurlijke wijze de vernieuwde identiteit van Solidaris uitdraagt.

Het logo van Solidaris diende als inspiratiebron: vereenvoudigd tot een geweven patroon dat solidariteit en onderlinge verbondenheid symboliseert. Dit concept krijgt een tastbare vertaling in het hart van het gebouw, waar alle verdiepingen worden verbonden rond een markant rood metalen vlechtwerk dat over een akoestische textiellaag is gespannen.

Het materiaalpalet legt de nadruk op de ruwe, expressieve structuur van het gebouw en brengt die in balans met warmte en comfort. Beton, hout en glas vormen de basis, verzacht door natuurlijk licht en aangevuld met kleurenaccenten die de ruimte vitaliteit en karakter verlenen.